ส้นตีนส้นมือ, ส้นมือส้นตีน หมายถึง (ปาก) ว. ไร้สาระ, ไม่มีแก่นสาร, เช่น เรื่องส้นมือส้นตีนเท่านี้ก็ต้องมาฟ้องด้วย, ใช้เป็นคำด่า.
น. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.
น. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.
ก. ตั้งใจจดจ่ออยู่กับสิ่งใดเรื่องใดเป็นพิเศษ เช่น เขาสนใจวิชาคณิตศาสตร์มาก, ใฝ่ใจใคร่รู้ใคร่เห็นเป็นต้น เช่น เขาสนใจการเมืองมาตั้งแต่เด็ก.
(แบบ) น. สํานัก. (ป. สนฺติก).
[สนทะ] ก. คุยกัน, ปรึกษาหารือกัน, พูดจาโต้ตอบกัน, เช่นสนทนาปัญหาบ้านเมือง สนทนาสารทุกข์สุกดิบ. ว. ที่คุยกัน,ที่ปรึกษาหารือกัน, ที่พูดจาโต้ตอบกัน, เช่น บทสนทนาในนวนิยาย บทสนทนาภาษาอังกฤษ. (เทียบ ป. สํสนฺทนา ว่าการเทียบเคียง, การเปรียบเทียบ).
[ทัด] น. ภาพ, สิ่งที่ปรากฏ. (ส. สํ + ทรฺศ).
[ทัด] น. การดู, การจ้องดู, การแลเห็น. (ส. สํ + ทรฺศน).